Żywienie loch prośnych

Żywienie loch w czasie ciąży ma bezpośredni wpływ nie tylko na kondycję maciory, ale także rozwijające się płody. Źle dobrana receptura czy dawka paszy dla loch może skutkować również kłopotami w okresie laktacji. Jak odpowiednio karmić maciorę prośną?

Okres ciąży traktujemy jako jedyną nieprzerwaną fazę produkcji, podczas której możemy realnie wpłynąć na kondycję lochy.

Po odsadzeniu prosiąt powinniśmy podzielić lochy, w zależności od ich kondycji, na trzy grupy:

  • normalne (prawidłowa kondycja),
  • tłuste (zbyt otłuszczone),
  • chude (zwierzęta wychudzone). 

Ocena ta powinna odbywać się przy użyciu specjalnych aparatów określających poziom tłuszczu. Można też przeprowadzić ją wizualnie – trzeba jednak mieć świadomość, że taka forma oceny jest obarczona stosunkowo dużym ryzykiem błędu.

Żywienie loch z podziałem na grupy

Zwierzęta otłuszczone są bardziej podatne na ketozę, charakteryzują się zmniejszonym apetytem w laktacji, a to powoduje obniżenie ich mleczności. Zbyt tłuste lochy mają też gorsze wskaźniki rozrodu – trudniej jest je zapłodnić, przez co trzeba powtarzać zabieg. Natomiast lochy nadmiernie wychudzone są przedwcześnie brakowane i mają problemy z wejściem w ruję.

Podział i utrzymanie loch w osobnych grupach pozwala na odpowiednie dostosowanie dawki paszy do ich kondycji oraz wprowadzenie niezbędnych modyfikacji pokarmowych, np. w celu redukcji masy ciała. Dobrą praktyką jest rozmieszczenie zwierząt w sąsiadujących kojcach i oznakowanie ich markerem lub taśmą. Ten sposób umożliwia prawidłowe dozowanie paszy według ustalonego schematu.

Receptura paszy dla loch

Równie istotną kwestią jest kompozycja paszy – może ona np. powodować ogólny przyrost masy ciała lub tylko zwiększać zapas tkanki tłuszczowej. Właśnie dlatego dobór odpowiedniej paszy powinien być poprzedzony oceną kondycji wszystkich zwierząt na fermie. By schemat żywienia był efektywny, musi uwzględniać też system utrzymania, warunki środowiskowe, genotyp zwierząt, a także ich status zdrowotny. Dawkę paszy należy modyfikować po kolejnych pomiarach kondycji oraz dostosowywać ją do zaobserwowanego statusu zdrowotnego loch.

Receptura paszy dla loch może się zmieniać, wynika to z proporcji zbóż i innych surowców, a to skutkuje zmianą ciężaru właściwego paszy. Aby go określić, należy zważyć wykorzystywaną do karmienia miarkę (element dozownika, czerpak). Znając jej wagę, mamy możliwość precyzyjnego dozowania paszy i wykluczenia błędów skutkujących wychudzeniem loch lub ich zbyt obfitym żywieniem. 

Odpowiednie żywienie loch prośnych

Utrzymanie prawidłowej kondycji lochy ma wpływ na:

  • liczbę i masę urodzonych prosiąt, 
  • ilość i jakość siary – a to przekłada się na zdrowotność prosiąt,
  • tempo przyrostów prosiąt. 

Znanych jest kilka schematów żywienia loch prośnych, ale nie ma można jednoznacznie wskazać jednego, uniwersalnego i najlepszego modelu. Jako producent paszy dla trzody chlewnej zyskaliśmy jednak ogromne doświadczenie i wiedzę z zakresu żywienia zwierząt. Nasze wieloletnie obserwacje pozwalają na stwierdzenie, że optymalnym rozwiązaniem w wypadku karmienia jest schemat HLH (high/low/high, czyli wysoko/nisko/wysoko). Ten model pozwala na bardzo dokładne i trafne dopasowanie programu żywienia lochy do jej potrzeb bytowych oraz etapu rozwoju płodów w macicy.

Poniżej przedstawiamy przykłady standardowych dawek paszy.

Kondycja lochLoszki
Okres/paszaChudeNormalneZbyt tłuste
Do inseminacji
LP + flushing
3,5 / ad libitum3,5 / ad libitum3,5 / ad libitum
15 dzień
Pasza LP
3,0–3,42,6–2,92,3–2,62,0–2,2
6–50 dzień
Pasza LP
3,0–3,42,6–2,92,3–2,62,2–2,5
50–84 dzień
Pasza LP
2,6–3,22,5–2,72,2–2,42,5–2,7
84–110 dzień
Pasza LP
3,1–3,43,0–3,22,7–3,02,6–2,8
110 dzień do oproszenia
Pasza LK
2,0–3,02,0–3,02,0–3,02,7–3,0
Zalecane dawki (kg/dzień) paszy pełnoporcjowej w zależności od fazy cyklu hodowlanego, rodzaju paszy i kondycji zwierząt.